İş yerinde öğle yemeklerimizi kafa dengi arkadaşlarla çıkıp bir parkta yiyorduk, havalar da güzeldi. Aslında bu ekip 4 İtalyan ve benden oluşan samimi, çekirdek bir kadro idi. Gel zaman, git zaman samimiyet artınca çocuklar bana Türkiye ve Türkiye'nin kalıplaşmış bazı sorunları ile ilgili sorular sormaya başladılar. Ben de bildiğim kadarıyla anlatıyordum. Yalnız ne kadar tarafsız cevaplar verebiliyorum diye bir merak vardı içimde. Acaba diyordum, bazen çok iyimser veya çok gaz cevaplıyor olabilir miyim çocukların sorularını. Bir zaman sonra öğle yemekleri dışında da buluşmaya başladık. Amacım Türkiye'nin AB'ye girmesi yolunda birkaç gencin kafasını karıştırmak, çok süper bir ülke olduğumuza onları inandırmaktı. Ama bir canavar yarattığımı farkettim.
Geçen haftasonu çocuklardan birisi coşup bana aşağıdaki videoları yollamış internetten. Ne anlattıysam artık çocuklara, nasıl etkilediysem birer Türk milliyetçisi olmuşlar.
İlk video
"Grandissimo uomo e leader!!!!" başlıklı bir e-postayla geldi:
2. video: "Great Military Anathems" başlığıyla geldi:
3. Video "Great People of Turkey, Great Respect!!!!!!" başlığı altında geldi:
4. ve son video da "Great people" bağlığı ile yollanmış:
Bazılarının içeriği fazla sert geldiği için çocukları Yunanlılar düşmanımız değil şeklinde sakinleştirmek durumunda kaldım. Bi daha da etrafıma adam toplayıp soru da cevaplamak istemiyorum.
Kendilerine daha tarafsız bir bakış açısı olsun diye Ekonomist'in son sayısında çıkan Türkiye analizini önerdim. Online versiyonu kısa, basılı versiyonu 14 sayfa ve fena değil gibi...
1 comment:
Hocam benim bi sicilyali arkadasin cep telefonu melodisi de bizim istiklal marsiydi, bu eleman blogunda da bi ara Turkiye'nin Avrupa Birliği'ne girmesini destekleyen bir makale yazmıştı, bayraklı mayraklı :) İtalyada referandum olursa kesin kazanırız :)
Post a Comment