Bademciklerimi aldırdım. Fiziksel olarak baya acılı bir hafta geçirdiğimi söyleyebilirim. Ancak daha iyi olması için katlanılması gerektiği bilindiği vakit, dayanılır oluyor. Asıl acı, maalesef gelmeyeceklerini bildiklerimiz ve yerini dolduramayacağını sezdiklerimiz için çektiğimiz duygusal olanları…
Acıları bir kenara bırakırsak bu hadise sonrası uykumda bir gelişme olma beklentisi vardı ki o kadar katlandık. Gelişme oldu da. Artık bir bebek gibi derin ve kesintisiz uyuyorum dostlar. Buraya kadar her şey iyi ama beni tedirgin eden bir kısım var: rüyalarım gitti. Eskiden –sanırım daha yüzeysel uyuduğumdan- bolca rüya görürdüm, 2-3 tanesini de hatırlardım. Bir haftadır hiç bir şey yok. Yatıp uyuyorum, uyanıyorum. Arada ne oldu? Tabula rasa…
Bu beni ürkütüyor. Yazma eylemi ve rüyalar arasında benzerlik olduğu düşünülür. Sonuçta her ikisinde de bir uydurma sözkonusudur. Birisini kaybettiğime göre diğerinde de bir bozulma-kayıp yaşayacağım korkusu peydah oldu. O saçma uykuluk benzeri iki topun ağzımdan çıakrılmış olması yıllardır severek yaptığım, üzerine düşündüğüm bu eylemin sonunu mu getirecekti? Bademcik aldırıyoruz derken, sakın rüyaları aldırmış olmayalım biz? Bunu ağrı kesicelerden kurtulduktan sonra, zaman gösterecek…
Bizi biz yapan düzensizliklerimiz, anormalliklerimiz var. Bizi çizgi dışına götüren ama yeni şeyler varetmemize sebep olan. Herkesin fiziksel, zihinsel veya ruhsal bademcikleri…Freud, Einstein, Marx, Nietzsche hep böyle tiplerdi. Anadolu köylerinde sabahtan akşama taşlanacak, zopalık tipler bunlar. Hele bi de Allah’sız olacaklar, aman aman… Alsalardı bu tayfanın bademciklerini, dünya şu an bulunduğu yere gelemezdi. Toplumu ilerletenler işte bu bademcikli bireyler diye düşünüyorum.
Yapay zeka gelecekmiş. Ufuktan kendisini gösterdi bile. Artık çok tasarımın optimum seviyeye çıkmasında sonsuz hizmetleri olacağı aşikar. Ancak arıza-sıradışı-düzensiz bir android yaratmadan, sıçramalar yaratmayı asla başaramayacak. Tüm mücadelesi her şeyin mükemmel olduğu bir sistem kurmak arzusu olanlar, asıl sıçramayı yapan düzensizlikleri öldürecekler. O nedenle, yapay zekanın katıksız gelişim varedeceğine inanmıyorum. Dİlerim insan da yaşadığı toplumdaki arızaların kıymetini bilip, onları budamadan varolmanın değerini derhal kavrar. Ey insanlık, kıymayın, bademcikleri almayın!
No comments:
Post a Comment